Jurassic Parc (??)

Woensdag 24 augustus 2022

Onze eerste dag in Yellowstone!

Bzzzzzz, … bzzzzzz, … het trillen van mijn horloge spoort me weer aan om het warme bed te verlaten. Het is 7:00 uur en wederom de start van een nieuw, wederom zonnige, dag van onze road trip. Welcome to another day in paradise ;-)

Na een geslaagde, maar een ietwat uitgelopen BBQ van gisterenavond was de accu weer volledig opgeladen. Niet alleen de body battery, maar ook de accu’s van alle elektronische apparatuur waren in de nacht weer aangevuld. Met het vooruitzicht dat we de komende nachten het moeten doen zonder elektriciteit was dat geen overbodige luxe. Naast het stroomloze uitzicht gold dat ook voor het gebruik van warm water. Dus, … op naar de douch.

En dat was me er één. Een beter begin van de dag kun je je niet wensen. De campground die Erik en José hadden uitgezocht had de beste douchlocatie die ik ooit op een camping ben tegengekomen. Code 7142 gaf toegang tot een super schone toilet en douchruimte waar er voor iedereen een schoon douchmatje lag te wachten. Niks afdrogen in de zandhopen van je voorganger, nee, de schoon gewassen voeten werden verwend met een heerlijke douchmat. Wat een luxe!

Na de zoektocht naar de ontsnapte lens van Erik, gelukkig snel gevonden door José, reden we schoon en opgewekt naar West Yellowstone. Een leuk westernachtig ogend dorpje grenzend aan het park waar we al een aantal dagen op weg naar toe waren J. Na de Nationale Parken pas te hebben gekocht die ons een jaar lang toegang geeft tot alle Nationale Parken in Amerika en we informatie over geiser eruptie tijden en informatie over de mooiste hikes hadden verzameld reden we door een hoge poort het park binnen. Ik kreeg gelijk een Jurassic Park associatie. De verwachtingen zijn hoog en achter iedere bocht kunnen we namelijk verrast worden met de mooiste vergezichten, de ongerepte natuur met enorme bossen afgewisseld met toendra achtige vlaktes en natuurlijk de grote diversiteit aan wilde dieren. Op ons wensenlijstje staan natuurlijk zwarte beren, grizzly’s, bizons, elk en natuurlijk de trots van alle Amerikanen, de boldheaded eagle.

Yellowstone is het eerste gebied dat in 1871 (ruim 150 jaar geleden) als eerste de titel van Nationaal Park wist te bemachtigen. Met een enorme oppervlakte ligt het voor het grootste gedeelte in een gigantische krater van een vulkaan uitbarsting die miljoenen jaren geleden heeft plaatsgevonden. Het park bevat ook nu nog heel veel thermische activiteit waar de geisers natuurlijk een belangrijke uiting van zijn. 

Het was druk in het park. De pullouts waren vaak bezet, maar met Erik en Ruben als bedreven chauffeurs konden we gelukkig altijd ons RV plekje wel veroveren. De eerste bizon werd al snel aan het water gespot en ook de eerste geiser verwelkomde ons met stoom, gepruttel en gespuit. De bekendste en betrouwbaarste heeft de naam Old Faithful. Deze geiser komt “uiterst” regelmatig tot eruptie en spuit tientallen meter hoog zijn water in de lucht. Na 2 keer de Old Faithful te zien spuiten hebben we ons verder lekker laten maken door 2 films van het park bekeken te hebben in het visitor center. Al met al een drukke ochtend die uiteraard hongerig maakt. Dit probleem werd echter snel getackeld want de inhoud van de koelkast en het voorraad kastje werd efficient verplaatst naar een grote picknick tafel en vakkundig door een roedel hongerige wolven weggewerkt.

Aangevuld en voldaan gingen we op weg naar de zwavelpoelen. En wie kwamen we daar tegen? Ouwe Henkie! Midden op weg sjokkend met een weemoedige blik in zijn ogen en zijn ongekamde haren rijkend tot aan de grond, zorgde deze bizon voor een file op de weg en besloot hij tussen onze campers ook maar eens van weghelft te wisselen. Pfffff, … op een armlengte zo’n unit aan je voorbij zien komen was best wel indrukwekkend. Wat een power, wat een uitstraling, wat een indrukwekkende ontmoeting.

Aangekomen bij de eerste zwavelpoelen hebben we “genoten” van modder en het “heerlijke” aroma van  zwaveldampen en rotte eieren lucht. Pulserende poelen met af en toe ondersteund door de heartbeat van de aarde. Met de prachtige kleuren en weerspiegelingen van de lucht in kokende en pruttelende poelen werden onze reuk en visuele zintuigen tot het maximale geprikkeld.

WAT IS DAT !?

Wat heeft een witte kop, een gele snavel, zwarte ogen, een spanwijdte van 2 meter en komt recht op ons af??

Ja hoor, we zijn in The United States of America, … het is een boldheaded eagle!! Ruben kon hem net niet aanraken, zo dicht scheerde hij over ons heen. De ogen van Sterre en Ruben spraken boekdelen, …wow, … weer een unieke ervaring rijker. Het beeld van die witte kop met zijn gele snavel en intelligente ogen staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Uiteraard wel jammer dat niet iedereen dit heeft kunnen ervaren, dus we gaan de lucht de komende dagen zeker goed in de gaten houden.

Via de nodige wegwerkzaamheden passeerde we  op ruim 8300 voet de “Continental Divide”. Het water stroomt in één keer niet meer naar het Westen, maar naar het Oosten J. Moe en voldaan kwamen we na toch wel een lange rit aan om onze campground in Fishing Bridge. Na wederom een lekkere avondmaaltijd en het doen van de afwas ging het licht langzaam uit.

Morgen gaan we weer op zoek naar de grizzly beren, maar voor nu eerst  even de geweldige indrukken van Yellowstone verwerken in onze dromen. Het was inderdaad “another day in paradise”. Op naar de volgende!

Welterusten,

Paul.