Shop a holic

Door Ruben van Wuijtswinkel

Seattle naar Vancouver

Voor vandaag stonden drie dingen op de planning: shoppen, shoppen en shoppen. En ik vind shoppen zo leuk dat ik daarom de blog van vandaag schrijf 😉. De eerste winkel stop is 'Marchalls'. Ik heb nog nooit zo'n zooitje ongeregeld gezien in één winkel. Maar alles was flink afgeprijsd, dus dit was een winst. Ik had voorheen niet gedacht dat ik hier zou kunnen slagen, maar na 45 minuten liep ik toch de winkel uit met een paar nieuwe bluetooth oortjes en een 'under armor' sweater. 

De tweede shop is 'Barns & Noble'. Dit is de grootste boekenhandel van de Verenigde Staten. Omdat er zoveel lezers waren in de twee families moesten we hier wel een bezoekje aan wagen. Sinds kort ben ik ook weer aan het lezen geslagen, het genre 'english fiction & fantasy'. Ik had het doel om met twee boeken de winkel uit te lopen, maar ik had al snel meer boeken in mijn handen. Ik moest keuzes gaan maken. Welke boeken neem ik mee want de koffer is niet onbeperkt groot? Uiteindelijk is de keuze gevallen op één boek van Sarah J. Maas, Throne of Glass. En het andere boek is van Sara Raasch, Snow like Ashes. Maar ik was niet de enige die geslaagd de winkel uitliep, ook Sterre, Pauline en Caroline liepen met brede glimlachen de winkel uit.

De derde stop was de outlet. Want we hadden nog plek over in onze bagage tassen en deze moesten natuurlijk gevuld worden. We zijn allemaal verschillende soorten winkels binnen geweest, maar de groote winnaar van de Outlet was wel Thomas. Maar na een volledige dag shoppen was het alweer 5 uur, maar we moesten nog steeds 1,5 uur rijden richting Vancouver. Maar dit verliep natuurlijk niet zoals gepland. Onderweg werden we namelijk ingehaald door meerdere brandweer wagens en meerdere spoed voertuigen. Toen was het zover, we stonden in de file. Er stond namelijk een auto in de fik en zo stonden we al gauw 40 minuten stil op de snelweg. Maar er zit toch een voordeeltje aan, de chips zakken werden namelijk uit de kast getrokken en we hebben chips etend gewoon gewacht totdat het vuurtje weer geblust was. 

Met een uurtje vertraging moesten we ook nog door de douane. Papa had de antwoorden geprobeerd er bij mij in te drillen, maar bij de eerste vraag begon ik al te aarzelen en het enige wat uit mijn mond kwam was: 'eeeehhhhh, dad?'. Niet heel soepel dus, maar na een korte ondervraging konden we toch weer verder rijden 😬. Om half 8 kwamen we dan eindelijk aan op de RV camping. Maar we moesten onze laatste avond natuurlijk wel met een knaller afsluiten, we gingen weer naar de 'Flying bever'. Ons to-go restaurant hier in Vancouver. En met een appeltaartje als afsluiter kon de avond niet meer stuk. Oh wacht, we moesten alles nog Inpakken want morgen is de allerlaatste dag! Dat wordt dus een korte nacht 🙃.

Groet Ruben