Zweten op de gletjer

Woensdag 17 Augustus

We begonnen de dag met ontbijten in de kou en een nieuwe favoriete afkorting (WEML). WEML staat voor WhatEver Major Loser. We vonden dit als afkorting ook wel lijken op een huilende peuter, dus dit werd dan ook vaak gebruikt, zeker door Lara. Na de afwas en de koffie (waar we natuurlijk de generator voor aan moesten zetten, want wat is een ochtend zonder koffie?) was het weer tijd om te gaan. 

Lara kwam even in de Wijers camper en we hebben met z’n 4’en gerikt. We hebben echt een paar leuke potjes gespeeld maar natuurlijk niet zo’n mooie pot als die van gisteren waarbij Lara en ik alle slagen hadden gehaald :)

Onderweg hebben we even een stop gemaakt bij het bord met heel groot Jasper erop, voor een kleine fotoshoot met alle kids. Hier hebben we ook een foto gemaakt van de verrassing die we van Erica hadden gekregen.

Alle kinderen hebben namelijk van Erica armbandjes gekregen om deze reis en de van van onze vriendengroep aan te herdenken. Ze had twee pakken van 3 verschillende armbandjes gekocht, dus nu heeft iedereen een armbandjes maatje. Het was echt heel erg lief en echt een heel leuk cadeau. 

We reden verder naar Lake Louise, waarbij we onderweg een gletsjer, de katabatcha gletsjer tegen kwamen. Het was daar natuurlijk vrij koud want ja er is ijs, maar door de klim en de warme zon kreeg je het al gauw behoorlijk warm. Het was ook echt heel erg gaaf om te zien. We konden tot best wel dichtbij komen en Ruben is zelfs op de gletsjer zelf geweest. Bij de gletsjer stonden ook bordjes met extra informatie en er stond aangegeven waar hij per jaar had gelegen. Het was best wel heftig en indrukwekkend om te zien dat hij in bijvoorbeeld 6 jaar heel veel geslonken was. Er stond namelijk dat de gletsjer per jaar gemiddeld 5 meter slinkt. 

Nadat we met z’n allen uitgebreid de gletsjer hadden bewonderd en genoeg foto’s hadden gemaakt, gingen we weer verder. We stopten wat verderop voor een uitgebreide lunch met eieren en spek en natuurlijk uitzicht op een waterval. Want wat is een lunch zonder uitzicht? Na de lunch reden we weer verder met genoeg mooie uitzichten tijdens het rijden. We kwamen rond 17 uur aan in het nationale park bij Lake Louise. Hier hebben we een heerlijke en hele grote pokebowl gegeten en daarna als kers op de taart als toetje: taart! 

We hebben daarna nog de afwas gedaan en hebben nog wat gechilld en toen was de dag weer voorbij!

Skittaa

Caroline