North Rim Grand Canyon

26 augustus 2016

Donderdag 25 augustus, North Rim Grand Canyon

We zijn vandaag begonnen met een ontbijtje op de campground op de North Rim. Om 9:30 gingen we bespreken welk trail we gingen doen, ik wilde namelijk de kaibab trail doen. Maar sommige mensen vonden dit te ver en te veel hoogteverschil, namelijk 600 meter. Dus we hadden besloten dat we de groep in twee delen gingen splitsen, zodat de watjes een kortere trail konden doen XD. Dus om 10:15 vertrokken we naar het visitorcenter om ons daar in twee groepen te splitsen. Verbaasd kwam ik er achter dat er toch 9 mensen de extreme trail wilden doen en maar 5 mensen de wat makkelijkere trail (nog steeds 3 uur). Om 11:00 begonnen we aan de trail. De trail bestond uit 4 verschillende punten:
- Coconino overlook (240 meter hoogteverschil)
- Supai tunnel (425 meter hoogteverschil)
- Redwall bridge (670 meter hoogteverschil)
- Roaring springs (1060 meter hoogteverschil)
In eerste instantie zouden we tot Supai tunnel gaan. Dus zo begonnen we aan de hike. Op de weg naar punt 1 (coconino overlook) moesten we de paardenpoep ontwijken, het lag overal. Binnen een half uur waren we al bij de overlook, het dalen ging super soepel en we waren dus nog lang niet moe. We hebben 10 minuten van dit super uitzicht genoten en gingen toen weer verder naar punt 2 (Supai tunnel). We kwamen al snel erachter dat ook de paarden naar punt 2 gingen, want we moesten nog steeds de poep ontwijken. We liepen gezamenlijk verder naar punt 2 en we waren  al na een half uur bij punt 2. Hier was ook een wc, maar nog belangrijker een kleine tunnel, hier hebben we uitgerust en besproken wat we verder gingen doen. Tot mijn verbazing wilde iedereen naar punt 3 (Redwall bridge) behalve Oscar. Maar na enige tegenstribbelingen ging hij toch mee naar punt 3. Wanneer je meteen uit de Supai tunnel liep en naar rechts keek kon je meteen de brug zien. Na 10 minuten begon het een beetje te regenen en was Jose bang dat het begon te onweren. Maar we besloten toch om verder te lopen naar beneden. Beneden is toch veiliger voor de bliksem. Na nog een 20 minuten lopen waren we alweer bij punt 3 op de brug. Hier hebben we genoten van een paar chocolade en muesli repen. En natuurlijk van het uitzicht. Maar toen begon de tocht naar boven en die was zwaarder dan naar beneden. We besloten om allemaal op ons eigen tempo te lopen, ik ging voorop en was al snel boven. Na 20 minuten was ik alweer bij punt 2. Dit was dus sneller dan gezamenlijk naar beneden, na 5 minuten kwam Pauline aan die ook zonder te rusten was doorgelopen. Na nog eens 5 minuten kwam de rest boven aan hebben we gezamenlijk wat nootjes gegeten. Na een kwartier waren we weer bijgekomen en gingen we weer verder naar punt 1. Ik ging weer voorop, maar na 10 minuten ging het regenen en heb ik 5 minuten geschuild onder een richel. Op weg naar boven kwam ik de vervuilers van het pad tegen (de paarden). Toen ze mij passeerden gingen ze allemaal van opwinding voor mijn neus schijten, wat een ranzige boel. Toen ik boven aankwam op punt 1 heb ik gewacht op de rest die er allemaal binnen 5 minuten waren. Hier hebben we de laatste repen gegeten en hebben we 10 minuten gewacht totdat het zachter ging regenen. Toen we de weg naar boven vervolgde ging ik voorop en was ik binnen 25 minuten boven bij de camper. Toen ik bij de camper aankwam zag ik de derde camper van de andere tocht daar staan, terwijl hun tocht 5 uur duurde en die van ons maar 4 uur. Maar uiteindelijk bleek dat ze hele ernstige hagel gehad hebben en dat ze alleen de viewpoints vanaf de weg hebben gedaan. 10 minuten later kwam de rest van de groep boven aan en zijn we gezamenlijk naar een picknickplaats gereden.

Op de picknickplaats aangekomen hebben we muffins, cookies en een soort appelbegneits gegeten. Samen met wat thee, koffie en citroenwater/frisdrank. Met een volle maag vervolgenden we de 3 uur durende reis terug naar Lake Powell. 

Het was te laat om nog eten te maken dus hadden we met zijn allen besloten om bij Taco Bell te gaan eten, een Mexicaans fastfood restaurant. Hier aangekomen hebben we ons eten besteld (vooral bestaand uit taco's en burritos). Maar het belangrijkste van het eten is natuurlijk de saus die erop gaat. Er waren 4 soorten sauzen:
- mild (de zwakste variant)                   = 4
- hot (de wat sterkere variant)             = 6
- fire (de nog wat sterkere variant)      = 7
- diablo (de sterkste variant)                = 10
Ik moest natuurlijk als stoerste jongen van de groep de Diablo proberen, ik zei natuurlijk dat het wel meeviel maar de andere geloofden mij niet. Dus uiteindelijk heb ik een heel Diablo zakje saus op mijn burrito gedaan en daarna opgegeten, maar dat was toch wel pittig/heet. Na veel drinken met ijs te hebben gedronken was mijn mond en maag weer een beetje afgekoeld. Toen iedereen was uitgegeten gingen we met de camper naar de campground om de dag te beëindigen en te gaan slapen. TRUSTE!!!!!

Door Ruben van Wuijtswinkel

Foto’s

3 Reacties

  1. Ine:
    26 augustus 2016
    Goed geschreven verhaal Ruben. Ik vind dat jullie enorm ondernemend zijn. Dze vakantie vergeet je nooit meer.
  2. Willy:
    27 augustus 2016
    Na een vermoeiende tocht door de grand canyon toch nog tijd voor een spannend verhaal met alle tijden zo mooi geklokt, stopwatch? Super! Ja en dan al die paarden met de nodige troep op JOUW pad! Volgende keer even een app.je sturen. Nog fijne dagen ruben.
    turen
  3. Ine:
    27 augustus 2016
    Helemaal met Willy eens Ruben! Je verhaal was zeer "to the ponint". Groetjes Ine.